Hiking

De afgelopen anderhalve week was enorm druk. Een aantal dagen in de overweldigende Rocky Mountains om te hiken en het intrekken in mijn appartement op de campus.

Daar zaten we dan in een busje zoals in the A-team, op weg naar de Rocky Mountains.
De afgelopen dagen waren erg warm geweest en hier was dan de omslag. Op weg naar het plaatsje Banff heeft het continu geregend en zette de gids/chauffeur/kok/pyromaan heel toepasselijk het The Beatles op met “Yellow Submarine” met als toevoeging dat we “Yellow” moest vervangen door “White”, ons busje was namelijk wit…
Die dag weinig gehiked want dankzij de regen was dit niet echt een optie. Wel aardig wat rondgereden door het gebied en veel wildlife gezien. Opeens stonden een aantal auto’s stil aan de kant van de weg en wees de gids naar de kant van de weg; Grizzly beren! Uiteraard zijn we direct gestopt om deze wat beter te bekijken en foto’s te maken.

De volgende dag bij het opstaan was de lucht weer blauw. Heel optimistisch liep ik in een T-shirt naar buiten. Hier gleed ik bijna uit over de met ijs bedekte grond, koud!
Zeker omdat ik wist dat we met een groep zouden gaan raften en je daar behoorlijk nat bij wordt. Bij het raftcentrum aangekomen werden we behoorlijk aangekleed met een wetsuit, laarzen, fleesetruien en een windjack. Uiteraard kon een reddingsvest en helm hierbij niet ontbreken.
De eerste stap in het water gaf al aan dat dit goed koud was. Even vragen bij begeleider leverderde “4 graden Celsius” op. Na 2 uur allerlei stroomversnellingen over te zijn gespoeld kregen we de kans om nog even goed nat te worden, vrijwillig uitstappen. Omdat ik me niet wilde laten kennen ben ik natuurlijk ook uitgestapt en geloof me, ik was erg blij met de warme chocolademelk die op ons stond te wachten bij terugkomst. Later die dag nog een stukje gehiked in de bergen, erg bijzonder hier.
Later die dag naar het hostel gereden. Dit was een redelijk simpel hostel, maar wel uitgerust met een hot tub. ’s Avonds dan ook erg relaxt in het warme water gezeten.

De derde dag stond dan een echte klim om het programma. Ik was alle dagen opgetrokken met een meisje uit Australië en we liepen dus met z’n tweeën naar boven. Na 5 minuten werd ze al een beetje stilletjes en begon steeds langzamer te lopen. Ik besloot maar aan te haken bij iemand anders. Li an, een jongen uit Taiwan. Hij liep een mooi tempo en na een tijdje zagen we wat sneeuw op de weg liggen, het begon hier toch echt wat hoger te worden. Aangekomen bij de top hadden we een spectaculair uitzicht over de Rocky Mountains. Ik had de avond ervoor met een Canadese vrouw staan praten en die vertelde me dat ik boven op deze top Joe moest groeten. Ik dacht dat dit een mythe of zoiets zou zijn, maar boven aangekomen bleek er een wachttoren voor de brandweer te staan waar een oude man uitkeek voor bosbranden. Joe begroet iedereen die boven op de top komt en wil met iedereen op de foto voor z’n eigen fotoboek en vroeg iedereen zijn gastenboek te tekenen.

Voordat we verder op pad gingen een snelle douche gepakt in het hostel, want in het volgende zou geen stromend water zijn. Dit hostel was namelijk in de middle of knowhere en zonder stromend water en electriciteit. We kregen een uitgebreide uitleg voordat we onze spullen konden installeren, want dit was een gebied waar vaak beren worden gesignaleerd. Er mocht absoluut geen eten in de slaapverblijven terecht komen en bij het rondlopen in het donker was enige oplettendheid vereist. Leuk detail hierbij was dat de toiletten op 30 meter van de slaapverblijven was.
’s Avonds werd het kampvuur aangestoken en kwamen de Taiwanese meisjes in actie met hun camera’s. Tip voor alle Westerse mannen, als je een ego-boost nodig hebt, ga met een groep Aziatische meisjes op een tour. Ik sta ongeveer een keer of 50 op de foto met alle kleine meisjes en werd keer op keer geroepen met “need handsome guy”.
Ondanks het ontbreken van stromend water en elektriciteit beschikte dit hostel wel over een houtgestookte sauna aan een stromend beekje. Heerlijk in de warme sauna en daarna afkoelen in de beek ernaast. Helaas verloor ik daar even de grip en werd ik paar meter meegesleurd in het water. Een kneuzing rond mijn heup en een flinke blauwe plek waren het resultaat. Ik heb daarna de Aziaten even geholpen en ze goed vastgehouden tijdens hun dompeling. Ik was bang dat we anders met een paar minder op pad zouden gaan de volgende dag. Terug aangekomen bij het kampvuur bleek de tam tam hier ook goed gewerkt te hebben. Doug de tourguide vroeg me met een grote grijns of ik lekker gezwommen had…
Onder het genot van een biertje uitgelegd dat ik inderdaad genoten had van de duik en een mooi avondje aan het kampvuur gehad.

De volgende dag stonden weer een paar mooie hikes voor de boeg en zijn we doorgereden richting Jasper. Ook hier weer in een simpel hostel zonder douche, back to basic!
Natuurlijk mocht ook hier weer een mooi kampvuur worden gestookt. Dit werd een erg gezellig avondje. Een berg onzinnige dingen aan het kampvuur en nadat Doug en ik nog overbleven om een uurtje of half 5 besloten ook wij dat het tijd was te gaan slapen.
’s Ochtends opstaan viel dan ook wat zwaarder dan de voorgaande nachten. Gelukkig had ik goede afspraken met het Australische meisje, zij maakte elke ochtend lunch voor ons allebei. Enigszins slaperig stapte ik in de bus en gelukkig stonden er wat minder zware hikes op het programma. Wel weer een aantal mooie beesten gezien en ons lunch gegeten aan prachtig meer.
Die avond zouden onze Aziaten zorgen voor het eten. Een fantastische maaltijd hadden ze bereid en helaas betekende dit ook de laatste avond van mijn tour. De volgende ochtend zouden we met een aantal korte stops doorrijden naar Calgary…
Ik had nog een grote koffer staan in het hostel waar ik in Calgary had geslapen. Doug bood me daarom aan om eerst naar het hostel te rijden en me daarna af te zetten bij de universiteit, dat scheelde me een berg sjouwen. Ook even telefoonnummers uitgewisseld want we vonden allebei dat we nog maar eens een biertje moeten gaan drinken. Ook met de Australische gegevens uitgewisseld want die komt over een aantal weken nog terug naar Calgary.

Hier nog een aantal foto's van het hiken:

Aangekomen bij het universiteitsterrein kon ik gaan inchecken voor mijn kamer. Sleutels in ontvangst genomen en door het ingewikkelde gangenstelsel naar mijn gebouw gelopen. Op de deur stonden twee namen en ik begon al nattigheid te voelen. Binnengestapt en jahoor daar stond Arun, mijn huisgenoot uit India. Aardige jongen maar bij het verkennen van het appartement zag ik één slaapkamer met twee bedden. Ja hoor, de komende vier maanden wordt gezellig met twee man op een slaapkamer bivakkeren. De eerste nachten ben ik er al achtergekomen dat hij flink snurkt, helaas…
Het appartement is verder erg prima en na de aanschaf van pannen, borden en nog meer onzin kan ik hier best een tijdje leven.

De universiteit is overgeorganiseerd. Bij de introductiedag voor internationale studenten hebben we iedere detail van de universiteit en de lessen te horen gekregen. De mevrouw van het International Student Centre voelt zichtzelf als de mamma van de studenten en ze heeft ongeveer 100 keer verteld dat we altijd mogen komen uithuilen. Een gerustellende gedachte, maar ik geloof dat ik voor pas. Ook werd uitgelegd dat we zeker last gingen krijgen van een “Culture Shock” en wat hier de oplossingen voor waren. Natuurlijk mochten we komen uithuilen bij haar bureau! Wel een aantal andere studenten leren kennen en ik geloof dat het wel leuk gaat worden hier. ’s Avonds wel de culture shock ervaren toen we wat wilde gaan drinken in The Den, de Campus kroeg. De Canadese studenten zijn wel heel erg stereotype. De jongens opgepompt in de sportschool en erbij lopend als een pauper. De meisjes helemaal opgedirkt, erg grappig! Voor de kroeg stond een enorme rij wachtende mensen want er was een feest en dus maar even gepast voor de drukte.

De volgende dag ingestapt in de introductiedag voor eerstejaars studenten. Dit was wel een deceptie. Ik voelde me met m’n 25 jaar wel erg oud tussen alle 18-jarige die net losgelaten waren door hun ouders. Een aantal té kinderachtige spelletjes op de vroege ochtend zorgde voor enige irritatie van mijn kant. Ik ben nou eenmaal niet echt een ochtendmens en was nog aan het genieten van mijn koffie..
Daarna de meeting in het grote indoor stadion. Holy crap, dit is wel even iets anders dan het sportcentrum van de Erasmus. In American/Canadian style werd dit een hele show en ik kan vertellen, er zijn een heleboel eerstejaars studenten hier!
Tijdens de rondleiding over de campus zag ik twee meisjes zitten die ik even had gesproken op de eerste dag en ik besloot dat dit een goed moment was om uit het programma te stappen. Even gezellig gepraat en afgesproken ’s avonds even wat te drinken. Later die middag met Hilde, de andere Nederlandse student even richting Downtown gegaan en wat gedronken op het terras, want het is hier nog steeds een graad of 25. Na een tijdje sloot een Canadese man bij ons tafeltje aan en hebben we even wat gesproken. Op een gegeven moment werd het gesprek verlegd naar een of ander computerspel en haakte wij als Nederlandse delegatie af. We hadden ook wel een beetje honger gekregen en het werd dus tijd om te vertrekken.
Vlak voor dit vertrek werd aangesproken door twee Duitse jongens die in de pizzatent naast ons zaten en ook het enorme Canada blijkt een klein wereldje. Deze jongens had ik gesproken tijdens een van de geweldige kampvuren en we hebben even bijgepraat.

Alcohol wordt hier alleen verkocht in Liquor Stores en we wilde toch wat biertjes meenemen voor op de campus. Nadat we door iedereen de verkeerde kant op waren gestuurd, het toch eens gevraagd aan een junky/alcholist. En je raadt het al, die legde het perfect uit…
’s Avonds even wat gegeten in The Den en later een biertje gedronken met wat andere internationale studenten.