Kick off

Zo heette het feest wat ter ere van het 40-jarig bestaan van de University of Calgary gegeven werd. Kaartjes krijgen was wat ingewikkeld, maar enig doortastend werk in de campuskroeg “The Den” door Hilde zorgde voor voldoende kaarten.

Zaterdagochtend veel te vroeg op om naar het stadion te gaan. Om tien uur stond een pannenkoekenontbijt op het programma. Uiteraard werd naast de pannenkoeken een overheerlijke hamburger op de bordjes gegooid. Voor deze traktatie heb ik vriendelijk bedankt en ik heb me op de pannenkoekjes gestort. Na een beetje rondgelopen te hebben op tussen de stands van de verschillende faculteiten richting de ingang van het stadion gelopen, want het was tijd voor de footballwedstrijd tussen de Calgary Dino’s en The Alberta Bears. In de brandende zon was het best grappig om de hele show rond de wedstrijd te bekijken en proberen de regels van het spelletje te begrijpen. Nadat er twee uur gespeeld was bleek deze sport alleen voor zeer geduldige kijkers te zijn, want de wedstrijd was op dat moment nog maar voor de helft gespeeld. Langzaam bradend in de zon tikte de klok langzaam terug en nadat er ruim drie uur gespeeld was maakt de Alberta Bears in de laatste paar seconden de winnende treffer. Nee, ik geloof niet dat dit mijn favoriete sport gaat worden en ik heb me daarom ook maar gelijk ingeschreven voor het basketbalteam en ga volgende week vrijdag mijn kunsten proberen te laten zien.

Zaterdagavond het uitgaansleven van Calgary voorzichtig opgezocht en na een biertje in kroeg beland in “Cowboys”. Zoals de naam al doet vermoeden een tent die wel wat Western in zich heeft en waar op bepaalde momenten ook een gezellige line-dance werd ingezet. Deze plek laat zich omschrijven als een Western uitvoering van de Baja Beachclub. Mensen die hier zijn geweest kunnen zich wel iets voorstellen van wat ik bedoel…
Prima avondje gehad en de promotieactie “bier voor $0,25 op donderdagavonden” betekent dat een volgend bezoek niet uitgesloten is.
Mijn Canadese buddy keek me overigens hoofdschuddend aan toen ik vertelde daar te zijn geweest, al bleek even later dat hij zelf ook een geregeld bezoeker is.

Deze week zijn de eerste colleges. Deze universiteit is enorm informeel wat onder andere naar voren komt doordat je de professoren met de voornaam aanspreekt. De groepen zijn ook niet al te groot. Mijn colleges waren tot nu toe met maximaal 70 personen, maar over het algemeen ligt de groep rond de 30-40 man. Ik ben wel even geschrokken van de enorme hoeveelheid opdrachten die er aan de vakken gekoppeld zitten. Ieder vak heeft een groepsopdracht met presentaties en een berg leesplezier in de vorm van boeken en artikelen. Dieptepunt was wel het vak Marketing Research. Ik kwam terecht in een groep met zes andere studenten en het niveau was wel erg basic. Ik heb dan ook een verzoek gedaan een seminar te doen op graduate niveau.

En dan was er ook nog eens de gratis wekker van de universiteit. Begin ik langzaam te wennen aan de snurkende huisgenoot en het slapen op één kamer, gaat om zes uur ’s ochtends het brandalarm af. Ondanks mijn ochtendhumeur toch ook mijn Indische huisgenoot wakker geschud. Tegen alle voorschriften in opende ik natuurlijk direct de voordeur om te kijken of ik rook zag, niks aan de hand dus vond ik dat alle belangrijke dingen als paspoort en laptop wel binnen mochten blijven. Warme trui gepakt en als een van de laatste arriveerde wij buiten waar de herrie nog even bleef doorgaan. Na een tijdje vertelde een beveiligingsman dat we zodra het alarm stopte weer terug naar binnen mochten.
Natuurlijk besloot mijn huisgenoot het direct weer op een snurken te zetten en was m’n nachtrust alsnog verpest.