Sneeuw!

Na een fantastisch weekend in de bergen, was het toch ook eens tijd om echt te beginnen met studeren.

Nadat ik met moeite de bergen achter me had gelaten, wist ik dat er een hoop deadlines dichterbij aan het komen waren. Na het schrijven van een aantal papers werd het ook tijd om af te spreken met m’n projectgroepjes. Ik heb me flink verbaasd over de instelling van de Canadese groepsgenoten. Niemand neemt initiatief en na veel moeite kwamen de projecten eindelijk van de grond. Tijdens een van de meetings kwam het erop neer dat ik alle onderwerpen voor discussie moest aandragen en invulling geven aan de inhoud van het verslag. Daarna begon het grote delegeerproces, waarbij ik na het opstarten van het verslag mezelf verder buiten de rapportage heb gehouden. Nu maar hopen dat ze er iets moois van gemaakt hebben.

In Calgary is ook de eerste sneeuw gevallen. Nadat ik op ’s ochtends wakker werd, was de wereld ineens wit. Blijft toch altijd een mooi gezicht en de Campus ziet er ineens heel anders uit. Een aantal dagen later kwam Kevin, m’n nieuw huisgenoot de woonkamer ingelopen en vertelde me dat er een ree onder z’n raam stond. Wildlife on campus, vast een van de extra features van Residence Service.

Dat weekend was er weer een verjaardagsfeestje, dit keer van Johnathan. Hij werd 27 en omdat zijn enkel het had begeven tijdens een potje squash, moesten er natuurlijk grappen over rollators/ rolstoelen worden gemaakt. Na een goede pizzamaaltijd en de nodige biertjes/ Jägermeister gingen we op weg naar Mynt. Van te voren hadden we al gehoord dat deze club een streng deurbeleid heeft, dus alle jongens, inclusief ik, moesten om nette schoenen. Iedereen had een setje splinternieuwe schoenen aan en we konden dus op weg naar Mynt. Met de taxi erheen werd wat vervelend, want taxi nummer twee liet lang op zich wachten. Groep één was daarna vrij snel binnen in de club, maar ik zat in de andere groep. Langzaam was de rij aan het groeien, maar wij hadden “maar” vijf mensen voor ons, dan verwacht je snel binnen te zijn. Helaas, het deurbeleid kende een twee rijen systeem. Rij één voor de “hot chicks” en mannen op de gastenlijst en de andere rij voor de rest. De eerste rij kan zo goed als direct doorlopen, maar wij hebben er een klein uur over gedaan om binnen te komen... De club zelf was overigens een stuk minder bijzonder dan beloofd, maar toch wel een goede avond gehad.

Na een wedstrijd overgeslagen te hebben, heb ik ook weer een potje basketbal gespeeld. Deze week stond een wedstrijd tegen de ongeslagen koploper op het programma. Uiteraard was er weer een “big man”, maar dit keer had hij ook een aantal grote vrienden meegenomen. Gelukkig konden we dit keer eens starten met een complete ploeg en hoefde we niet te beginnen met het wegwerken van een enorme achterstand. Toch konden we niet voorkomen dat we enkele punten achterstand opliepen. In de door ons team aangevraagde time-out, hebben we even een nieuwe tactiek besproken om te proberen de achterstand in te lopen. Dit leek het gewenste effect te hebben, want vlak voor de rust kwamen we op vier punten voorsprong!
De tweede helft begonnen we daarom met goede hoop, maar onze tegenstander besloot anders. Zij gingen meteen met volle kracht er tegenaan en hadden een nieuwe speler die veel punten scoorde. Ondanks het maken van een aantal overtredingen onder de basket, konden we het tempo er niet uitkrijgen. Met tien punten achterstand werd het tijd om een time-out aan te vragen, want dit ging iets te snel. Helaas heeft ons team geen wisselsspelers en brak de vermoeidheid ons op. De tegenstanders liepen langzaam uit naar een pijnlijke voorsprong van twintig punten en enigszins teleurgesteld liepen we daarna het veld uit. Na afloop was het weer eens tijd om bij te praten met m’n Canadese buddy, Ryan. Ik had hem alleen de eerste week echt gesproken en daarna heb ik elke keer z’n aanbiedingen moeten afslaan omdat ik andere plannen had. Gezellig avondje gehad in the Den, maar ook iets meer biertjes gedronken dan gepland.

Een van de Taiwanese meisjes van trip in de Rockies is bezig met cursus Engels op de University of Calgary. Ik had nog een paar keer gemaild om wat foto’s uit te wisselen en ze wilde me ook uitnodigen om te komen eten bij haar gastgezin. Omdat een goede maaltijd nooit verkeerd is, besloot ik natuurlijk in te gaan op haar aanbod. Afgesproken bij de C-train en vanaf daar op weg naar het gastgezin. Haar gastgezin zijn Canadezen en zoals het hoort, wonen ze in een traditoneel houten huis. Erg goed voor de ultimate Canada experience!
Leuke gesprekken gehad met het Canadese gastgezin en direct een beetje zitten discussieren met “host dad”, want die is filosoof. Na een heerlijke maaltijd met zalm en wijn, besloot ik dat het om half 12 toch echt eens tijd was om richting de universiteit te gaan.

Na het gebruikelijke potje squash op vrijdag, weer met een aantal studenten naar the Den gegaan. Het is ondertussen nationale sport geworden om onzin zo geloofwaardig te brengen en kijken wanneer iedereen het door heeft. Tom kwam aan met een fantastisch verhaal dat hij in het leger had gezeten. Nou was dit niet gelogen, maar op de vraag welke taken hij daar had, kwam een erg mooi verhaal. Hij vertelde dat hij op missies was geweest in Afganistan en Irak en dat hij scherpschutter was. Natuurlijk werd er hartelijk gelachen, maar Tom ging bloedserieus verder. Op de vraag van iemand of hij mensen had gedood, kwam het antwoord dat hij 35 mensen had omgelegd en dat het zeer triest was. Ondertussen vertrok hij geen spier en begonnen de lachende gezichten uit hun plooi te vallen, zou het dan toch echt zijn?
Twee minuten later kon Tom het zelf toch ook niet meer houden, het verhaal was verzonnen...
Uiteraard is Tom vanaf nu omgedoopt tot Killer van de universiteit!

Zaterdag was er weer eens een feestje, dit keer in het appartement van Hilde en haar huisgenoten. Ze hadden veel mensen uitgenodigd en met ongeveer 25 mensen was het huis goed gevuld. Prima avond gehad en om 3:30 toch eens naar huis gewaggeld. De volgende dag stond Shelley op m’n voicemail, want ze was voor een aantal dagen terug in Calgary. Op de zondag genoten van het heerlijke weer en koffie gedronken in het park. Goede manier om de toch wel aanwezige kater te verwerken.