Good bye Calgary, Welcome home...

Na 4,5 maand was het dan zo ver, afscheid nemen van Calgary en de mooie tijd. Back to reality in Nederland waar weer nieuwe dingen staan te wachten.

De laatste tien dagen in Calgary vlogen voorbij. Nog een paar keer biertjes wezen drinken met m’n vrienden en rondhangen in de stad of de campus. Daarnaast ben ik het laatste weekend nog naar Banff geweest om echt afscheid te nemen van de bergen. Zaterdagmiddag werd ik opgehaald door een van de medewerkers van het autoverhuurbedrijf, die me ondertussen ook echt als vaste klant gaan beschouwen. Altijd een leuk praatje en omdat een van deze jongens ook eens op uitwisseling is geweest in Europa, zijn er gespreksonderwerpen genoeg.
Het weer was prima en gelukkig met een graadje of -10 niet te koud. De spaarpot begon langzaam toch wat leeg te raken, dus in plaats van skiën hebben we besloten nog een keertje te hiken met snowboots.
Dit keer verbleven we niet in een basic hostel, maar een hotel in Banff. Leuk stadje wat er sprookjesachtig uitziet in de sneeuw.

Na mijn terugkomst in Calgary werd het ook langzaam tijd om de spullen in te pakken en me voor te bereiden voor het vertrek richting Nederland. Ondertussen begon de studie in Nederland ook alweer in m’n nek te hijgen, want omdat ik de eerste colleges gemist had, moest ik vervangende opdrachten inleveren. Gelukkig kreeg ik hiervoor een aantal dagen uitstel.
Bij het verzamelen van m’n spullen begon ik toch wat angstig te raken, hoe ga ik dit allemaal in mijn twee koffers krijgen?! Met een beetje passen en meten, ging zo goed als alles mee.
Op de dag van vertrek bleek mijn huisgenoot de zogenaamd geregelde auto niet voor elkaar gekregen te hebben. Gelukkig belde nog een van m’n Canadese vrienden om afscheid te nemen en bood zij me een lift aan. Op het vliegveld bleken mijn koffers te zwaar, maar nadat ik enkele boeken verdeelde over twee rugzakken, zat ik precies met alles aan het maximum gewicht. Soms heb je wel een beetje geluk nodig. De vlucht begon met ruim twee uur vertraging, want er was een defect aan het drinkwatersysteem. Na het nemen van een slaappil heb ik verder erg weinig meegekregen van de vlucht naar Frankfurt. De geur van ontbijt maakte me wakker en twee uur later stond ik op Duitse grond. Helaas was mijn aansluitende vlucht richting Amsterdam al vertrokken, dus zou ik vier uur moeten doorbrengen op het vliegveld. Omdat ik niet wist welke vlucht ik had en op welke gate deze zou vertrekken, liep ik naar de eerste gate die ik tegenkwam. Voordat ik iets kon zeggen, vroeg de medewerker of ik nog mee moest op de vlucht naar Amsterdam. Ik vertelde hem dat ik niet op deze vlucht zat, maar wel graag mee zou willen. Kort overleg was voldoende om te besluiten me mee te nemen en ik kon direct instappen om te vertrekken. In het kleinste vliegtuig op het vliegveld, gingen we op weg naar Nederland. Na een kop koffie en een broodje, werd de landing ingezet en was ik nog redelijk op tijd in Amsterdam. Daar stonden m’n ouders en zusje al een paar uur te wachten. M’n koffers bleken helaas de vlucht niet gehaald te hebben, maar deze werden de volgende ochtend netjes thuis afgeleverd, scheelde weer een hoop sjouwen.

En zo vlogen de maanden veel te snel voorbij. Het leven in Nederland is alweer helemaal van start en ik heb het gevoel niet weggeweest te zijn. Gelukkig zijn de herinneringen nog steeds fantastisch en wie weet komt er over een poosje wel weer een nieuw buitenlands avontuur...