Extreme (cold) ski team

Na de hoge temperaturen van de afgelopen dagen, is de winter nu echt van start gegaan. De campus is weer wit en de temperaturen liggen rond de -20 graden, waarbij het ’s nacht ongeveer -30 is. Dit betekent dat de tunnels nu echt gebruikt gaan worden om de verschillende gebouwen op de campus te bereiken.

Afgelopen dinsdag was er een bijeenkomst waarbij het 40-jarig bestaan van de overkoepelende organisatie voor technologisch onderzoek werd gevierd. Hierbij werden diverse fantastische onderzoeken gepresenteerd en waren diverse bedrijven uitgenodigd. Zelf had ik helemaal niets te zoeken op deze bijeenkomst, maar gratis eten en drank waren overtuigend genoeg om me mee te laten slepen door iemand die er wel heen moest. Allereerst maar eens een rondje gelopen, wat te eten gescoord en glas wijn gepakt, prima begin. Wel lastig dat een aantal mensen al direct gingen vragen wat eigenlijk mijn studie was en welk onderzoek ik deed. Dat werd een slap verhaal ophangen en dat ik nogal wat kansen zag om meer relatie te hebben tussen technische innovatie en business. Een aantal presentaties en drank later was het natuurlijk tijd voor netwerken. Diegene waarmee ik was, was nog op zoek naar een stageplaats, dus ik moest mezelf even vermaken. Hele interessante gesprekken gevoerd over de meest ingewikkelde onderzoeken waarvan ik compleet niets begreep. Gelukkig wist ik nog wel op de juiste momenten “yes” en “very interesting” te roepen.

Ik had me voor dit weekend als doel gesteld om weer te gaan skiën in de Rockies. Helaas waren de reacties van andere studenten wat lauw en kwam er niet echt een trip uit, maar een dagje skiën in Olympische park in Calgary. Klinkt heel interessant, maar is in feite niet meer dan alleen een heuvel. Totdat Kevin, mijn huisgenoot, vertelde dat hij naar Sunshine Village ging en dat er waarschijnlijk nog wel een plekje vrij was in de auto. Na wat over en weer gebel, was het geregeld. Deze huisgenoot bevalt me dan ook een stuk beter dan de vorige!
Zaterdagochtend om 7:40 werden we opgepikt door Bryan in een enorme truck. Ski's op het dak en de rest van de spullen in de kofferbak. We moesten nog even een ander meisje oppikken en daarna konden we richting Sunshine Village, het skigebied vlak naast Banff.
Tijdens de autorit bleek dat Bryan niemand uit de auto kende, maar de vriend van Kevin 2 dagen daarvoor was tegengekomen tijdens een vak programmeren of zoiets. Ze hadden alletwee zin om te skiën en zo werd de auto langzaam opgevuld met onbekenden. Overigens erg relaxte lui allemaal. Kevin werd de idioot van de dag want hij weigerde een skibroek te dragen terwijl het -20 was.

Bij het uitladen van de spullen kwam ik er snel achter wat -20 betekent. Skikleding aantrekken betekent een half uur koude handen en een beslagen skibril is binnen een minuut keihard bevroren. De skibril heb ik dan ook onder de handendroger ontdooid, waarna ie doodleuk weer besloeg. Dit ging niet werken, dus ik heb voor $30,- maar een goede met dubbele lenzen gekocht.

Sunshine Village bleek al snel een enorm mooi skigebied te zijn. Drie verschillende bergen en veel verschillende routes. Het meerendeel is met diepe sneeuw, iets waar ik helemaal niet gewend aan ben. Na een paar warm-up runs, ging ik met Bryan verder skiën. Op een gegeven moment had hij een leuke route bedacht die over een enorm moeilijk stuk ging. Het gekras van de ski's over een rots, ging door merg een been en ik schatte dat ik een aardig bedrag moest betalen bij het inleveren. Dit keer had ik weer geluk, geen controle van de ski’s toen ik deze terugbracht.

Ondertussen kwam de zon voorzichtig doorzetten en ondanks -20, bleef ik redelijk warm.
De rest van de dag heerlijk door de poedersneeuw geskied en genoten van het fantische uitzicht. Om 15:30 was iedereen weer helemaal kapot en gingen we terug richting de auto. Bryan vroeg ons om vooral wakker te blijven, want iemand moest tegen ‘m blijven praten om wakker te blijven. Dankzij een fantastische sightseeing trip in Calgary kwamen tegen 6 uur aan op de universiteit en was het tijd om afscheid te nemen van Bryan en de vriend van Kevin. Bryan heeft overigens al aangekondigd langs te komen in Nederland, want hij komt deze zomer waarschijnlijk naar Europa.

’s Avonds kreeg ik een smsje van Joanne of ik zin had om met haar en een vriendin mee te gaan om sushi te eten in downtown Calgary en ondanks dat ik al een snelle pasta had gegeten, had ik nog wel zin in lekker eten. Nadat ik opgepikt was bij m’n appartement glibberden we naar het centrum en kon er weer heerlijke en goedkope sushi worden besteld. Joanne en haar vriendin vonden het nog even leuk om foto’s te maken. Het personeel van de sushibar vond het daarbij gepast om traditionele kleding aan te reiken. Tja, daar sta je dan compleet voor paal...

Voor zondag had ik met Graham afgesproken om naar het Olympic Park te gaan, want ik had m’n huurski’s nog staan en het is maar 10 minuten rijden van de universiteit. Hij had een meisje van z’n studie meegenomen en ik had Erik ook nog gevraagd. Die vond het te koud om naar buiten te gaan, dus bleven we met z’n drieën over. Na een anderhalf uur skiën waren we allemaal bevroren en moesten we even opwarmen. Later in de lift kwam het plan om een extreme skiteam op te richten, waarbij we alleen ga skiën bij temperaturen lager dan -20. Ik twijfel toch nog een beetje over mijn lidmaatschap....

(foto's komen nog)